รูปถ่ายสยอง
รูปถ่ายสยอง ในวันหนึ่งหลังจากที่ทำงานหนักมาตลอดทั้งวัน ผมฝ่ารถติดและฝนที่โปรยปรายกลับมาถึงบ้านได้สำเร็จ ด้วยความเหนื่อยล้า ผมถอดรองเท้าวางถอดรองเท้าไว้ที่หน้าประตูและโยนเนคไทที่รัดคอชวนอึดอัดมาตลอดทั้งวันไปไว้บนโต๊ะทานข้าวก่อนที่จะเอนกายลงบนโซฟาตัวโปรดของห้องนั่งเล่น ความนุ่มสบายของมันทำราวกับกำลังดูดวิญญาณออกจากร่างชวนให้เคลิบเคลิ้มอยากหลับไปเสียตอนนั้น
ก่อนจะเผลอหลับไปจริงๆ ผมสังเกตเห็นรูปถ่ายใบหนึ่งวางอยู่บนโต๊ะรับแขกที่หน้าโซฟา ด้วยความสงสัยเลยเอื้อมหยิบมันมาขึ้นมาดู มันเป็นรูปของภรรยาของผมที่กำลังยิ้มและอุ้มลูกน้อยอยู่ในมืออย่างมีความสุข ในทันทีที่เห็นรูปนั้น ขนทั่วกายผมลุกซู่ขึ้นมาทันทีมันเป็นความรู้สึกที่ยากเกินจะบรรยาย เพราะผมไม่รู้ว่าควรจะเริ่มกลัวจากองค์ประกอบใดของรูปดี กลัวที่ได้เห็นรูปของภรรยาที่เสียชีวิตไปเมื่อหลายปีก่อน กลัวที่ได้เห็นรูปของลูกน้อยที่ไม่ได้เกิดขึ้นมาจริงๆ
หรือควรกลัวใครบางคนที่แอบเข้ามาในบ้านเพื่อวางรูปนี้เอาไว้กันแน่ !?
